Eenzaamheid wordt in onze samenleving geduid als een steeds groter probleem: steeds meer mensen zitten in een sociaal isolement of blijven alleen achter. De psychologische gevolgen daarvan zijn niet te overzien en vormen dé uitdaging van de 21e eeuw, wordt dikwijls geanalyseerd..

Verrassend perspectief

Marinus van den Berg biedt echter een verrassend perspectief op eenzaamheid. Het begrip heeft een dramatische klank en alleen nog maar een negatieve betekenis. Van den Berg daagt ons uit: hoe kunnen we omgaan met onze fundamentele eenzaamheid? En kan alleen-zijn toch ook zijn waarde hebben?

‘De dood hoort bij het leven’

Marinus van den Berg werd in 1947 in Wijhe (Overijssel) geboren. Hij bezocht het kleine seminarie te Zenderen en studeerde vervolgens aan de Katholieke Theologische Hogeschool Utrecht en aan de Universiteit van Yale in New Haven (VS). Nadat hij acht jaar pastor in het verpleeghuis Randerode in Apeldoorn was geweest, werd hij in 1984 pastoraal vormingswerker voor de gezondheidszorg in Almelo. Een functie die hij vijftien jaar uitoefende. Sinds 1 juni 1998 is hij geestelijk verzorger in Antonius IJsselmonde te Rotterdam en sinds 1 oktober 2008 bij het regionaal palliatief centrum Cadenza te Rotterdam. Marinus van den Berg heeft tientallen succesvolle boeken geschreven. Rode draad in zijn werk: omgaan met de dood moet je niet wegstoppen. De dood hoort bij het leven. Door met elkaar te praten kun je leren op een menselijke manier om te gaan met afscheid en de dood.

Er wordt geen entree geheven, wel is er een collecte voor vrije gaven.