De eerste dag zijn we vanaf onze verblijfplaats hooguit 2½ km gelopen in de ruimte tussen een bergketen en een smeltwaterrivier. Die eerste dag zagen we 50 soorten dagvlinders. Zo’n aantal is in heel Nederland nog niet in een hele maand te ontdekken. Niet alleen het aantal vlindersoorten, maar ook het aantal vlinders was enorm. Bij iedere stap die je zette, vlogen vlinders op en we moeten er duizenden gezien hebben.

Ook in de andere gebieden die we bezochten kwamen we heel veel vlinders tegen. Alles bij elkaar hebben we meer dan 80 soorten gefotografeerd. Allerlei soorten parelmoervlinders, blauwtjes, zandogen en zeldzaamheden als de grote Apollovlinder en de grote ijsvogelvlinder kregen we te zien.

Nauwelijks landbouw

De vegetatie is dan ook geweldig. Agrarische activiteiten bestaan uit begrazing door koeien, vaak een groep loslopende koeien onder de hoede van een herder. Landbouw is er nauwelijks door de rotsachtige bodem en de steile hellingen. Allerlei zeldzame planten staan door elkaar en vormen een fantastisch kleurenpalet in de bergweiden. Ik vind het leuk om erop te letten welke planten bij vlinders de voorkeur hebben. Dan blijkt een ook bij ons gewone soort als rode klaver enorm in trek. Ook soorten als beemdkroon en knoopkruid trekken veel insecten. Want ook andere insecten zoals nachtvlinders, kevers, bijen en sprinkhanen zijn talrijk. Het is stil in het Aosta-dal. Je hoort stromende bergrivieren en het gezoem van insecten.

Onze bloeiende Vlindertuin

En dan, na tien dagen, rijd je weer naar huis vol van indrukken en herinneringen (en 1500 foto’s) Je komt terug in Zuidwolde met het Vlinderommetje en de Vlindertuin. Met liefde onderhouden en vol in bloei en wat zie je daar? Op een hele ook nog zonnige dag: vier koolwitjes, een paar bruine zandoogjes en koevinkjes, een enkel boomblauwtje en een atalanta. Dat was het. Daarom heb ik heimwee. Naar het Aosta-dal en naar pakweg 20 jaar geleden hier in onze Vlindertuin.