Zowel hoofdparachute als reserveparachute weigerden dienst. Madeleines honderdste parachutesprong leek te eindigen in een ramp
Vandaag in Luchtpost het waar gebeurde verhaal van de Française Madeleine Reybet bij wie, nota bene tijdens haar honderdste parachutesprong, zowel de hoofdparachute als de reserveparachute dienst weigerden. Hoe ze op wonderbaarlijke wijze deze zeer zelden voorkomende gebeurtenis toch overleefde, kunt u vandaag lezen.
In haar val was Madeleine op de parachute van Beaussant gevallen en die had in een reflex het fladderend uiteinde van haar parachute te pakken gekregen. Foto: Fotomontage Gerrit Boxem
Het verhaal begint op een dag in de zomer van 1958 toen de Française Madeleine Reybet samen met haar oud-instructeur haar honderdste parachutesprong zou maken. Op een zonnige zaterdagmorgen was ze met haar kleine sportauto naar het vliegveld van Avignon-Chateaublanc gereden waar het opleidingscentrum voor parachutisten was gevestigd. Op het vliegveld werd ze begroet door Edouard Beaussant, die haar jaren daarvoor de fijne kneepjes van het parachutespringen had bijgebracht. Na het overall te hebben aangetrokken en de parachute omgebonden te hebben, stapten beiden in het gereedstaande vliegtuig dat hen even later naar de afgesproken hoogte bracht. Enkele seconden nadat Beaussant uit het vliegtuig was gesprongen, was het de beurt aan Madeleine. Net als alle voorafgaande keren genoot ze ook dit keer weer volop van de vrije val. In een duizelingwekkende vaart schoot ze omlaag, langzaam de ene salto na de andere makend. Dat ze met bijna 200 kilometer per uur naar beneden viel merkte ze niet eens. Ze voelde zich zo vrij als een vogel en kende op dat ogenblik alleen dat wonderlijke gevoel van vrijheid dat elke sprong tot een zo onvergetelijke ervaring maakt en dat ook de reden is waarom parachutisten zo van hun sport houden. Telkens als ze een nieuwe salto maakte, kon ze een glimp opvangen van Edouard Beaussant, die op ongeveer 150 meter beneden haar eveneens door het luchtruim zoefde.
