Nu haar werk bij de skischool in Zwolle stil ligt door corona had de Hoogeveense de tijd om met de plannen aan de slag te gaan. Manon Kwakernaak kent het ‘foodsharing-fenomeen’ uit Kopenhagen waar ze enige tijd woonde en werkte. „Daar heb ik geholpen bij zogeheten foodsharing-events. Ik vind het belangrijk om duurzamer en groener te leven en de kennis over voedselverspilling door te geven. Dat wilde ik hier ook, maar op mijn manier.”

Niet concurreren met Voedselbank

Foodsharing Hoogeveen staat nog in de kinderschoenen. „De afgelopen weken gebruikte ik voor voorbereidingen. Zo heb ik een goed gesprek gehad met Henk Brouwer, de voorzitter van de Voedselbank Hoogeveen. Ik heb zelfs een dag meegelopen bij de Voedselbank. Food-sharing Hoogeveen moet geen concurrentie zijn en dat is het ook niet. Bij Foodsharing gaat het om etenswaren die anders weggegooid zouden worden en die direct verspreid moeten worden”, licht ze toe.

Donderdag 23 december werd geprikt voor het eerste ‘evenement’. Om het allemaal te regelen moest ze over haar eigen schaduw springen. Want een plan hebben is tot daaraan toe, het ook echt gaan doen vond ze erg spannend. „Ik was zo zenuwachtig om naar bedrijven te gaan en hen om hulp te vragen. Maar de reacties waren leuk. Dat gaf een goed gevoel. Diverse supermarkten en ook Bakkerij Mulder hadden nog etenswaren over. Van fruit tot pepernoten en allerlei diverse etenswaren. Zoveel dat ik tientallen gezinnen kon blij maken.”

Maar wie? Een netwerk was er nog niet. In eerste instantie wilde de Hoogeveense geen specifieke doelgroep aan het food-sharing koppelen. Toch koos ze bij de start voor minima. „Het ging om relatief kleine hoeveelheden voedingsmiddelen en dan is het extra mooi dat de etenswaren ook naar mensen gaan die dit het meest nodig hebben. Ik belde Marrie Oelen van het Minimaatje met de vraag of zij zo’n dertig gezinnen kende die voor de kerstdagen wel wat extra’s konden gebruiken.” Zo kreeg het eerste evenement vorm.

Eerst proefdraaien

Manon mocht de etenswaren op het kantoor van haar vader aan de Willemskade uitzoeken en twee tafels buiten gebruiken als kraam. „Dat was erg fijn. Want gezien corona moet het allemaal wel veilig, buiten en op afstand. Ook kreeg ik hulp van mijn vriend en zus. Verder ben ik alleen. Ook is er nog geen stichting of iets dergelijks. Ik wil eerst proefdraaien. Kijken of het levensvatbaar is. Alle kosten die nu gemaakt worden, betaal ik uit eigen zak.”

De gezinnen mochten zelf kiezen wat ze konden gebruiken. „Ook de kinderen mochten zelf lekkers uitkiezen want er waren bijvoorbeeld heel veel pakken speculaas en zakken pepernoten van Bakkerij Mulder. Later hoorde ik dat er kinderen op tafel hadden gedanst. Want ze mochten nu drie chocolaatjes in plaats van een.”

Na de eerste geslaagde actie voor de kerst vond Manon de 24 ^ste een mailtje in haar inbox van Distrivers in Hoogeveen. Ook daar was nog eten over dat een nieuwe bestemming mocht krijgen. Overlegd werd dat Distrivers dit tijdens de kerstdagen zelf in de koeling zou bewaren. „Ik heb geen opslagmogelijkheid en mag dat ook niet, ik heb daar (nog niet) de juiste vergunningen voor. De Voedselbank bijvoorbeeld heeft deze wel.”

Hoe ga ik dit ooit kwijtraken?

Maandagochtend ging ze met de bus van haar vader op pad om het op te halen bij Distrivers. Ze stouwde de bus vol met 480 kerststaven, 252 verpakkingen met kerstkransjes en 80 trossen bananen. „Ik moest zo hard lachen. ‘Hoe ga ik dit ooit kwijtraken?’, dacht ik.”

Daar kwam de befaamde kracht van sociale media om de hoek. ‘Wie komt ons helpen het voedsel te redden?’, was de vraag op haar Facebookpagina Foodsharing Hoogeveen „Het ging soort van viraal en uiteindelijk heb ik vanuit de bus 200 mensen blij gemaakt. Geweldig!”

Een erg goed begin dus, waarbij ook blijkt dat er ad hoc in Hoogeveen veel te regelen is. Een bericht op Facebook is al genoeg.

Op termijn zou de Hoogeveense het initiatief wel willen uitbreiden. „Bijvoorbeeld door van het ‘overbodige voedsel’ maaltijden te koken die mensen kunnen afhalen. Een soort van duurzaam afhaalrestaurant. Dat ligt nog in de toekomst. Ik kijk nu uit naar het volgende evenement, waarschijnlijk in januari.”