Individueel belang en verantwoordelijkheid voor het geheel van zorgverlening | Door de ogen van
In veel sectoren zien we op dit moment een groei van ZZP-ers (zelfstandigen zonder personeel) en professionals die zich door werkgevers via een bureau laten inhuren. Dit geldt ook voor de zorgsector, waarbij in het westen van Nederland dit nog veel meer aan de orde is dan in de noordelijke provincies.
Roeli Mossel. Foto: NNCZ
Regelmatig vraag ik deze professionals waarom ze kiezen voor het werken als ZZP-er of voor een uitzendbureau. Meestal zijn de antwoorden hetzelfde: “Het geeft me ruimte om zelf te bepalen wanneer ik werk en ik heb meer inkomen.” Heel weinig hoor ik het argument dat men het fijn vindt om steeds afwisselend op verschillende plekken te werken. In een arbeidsmarkt van schaarste kan dit goed bestaan, omdat er voor deze groep mensen voldoende aanbod van werk is. De effecten van deze ontwikkeling zijn dat er steeds meer mensen geen organisatiebinding voelen, niet meegaan met ontwikkelingen binnen een organisatie en alleen gericht zijn op uitvoering van een dienst. De cliëntzorg binnen een dienst wordt overigens goed uitgevoerd, maar een echte relatie voor de langere tijd aangaan met een cliënt en zijn/haar omgeving ontbreekt.
