Laank, laank eledene, in de tied dat ’t Ogeveine nog niet meer was as twintig meierwonings, twei rentmeistersgevelties en een tapperije, stund er in het Kienholt een olde boom. De boom was zoe old, dat ie mit zien wortels haoste net zoe wied in de grond zat as zien krone de locht in stèuk, en mit zien baovenste bladties haoste aoveral aover uut kun kieken. Zoe old, dat zien stamme zoe dikke was, dat rentmeister Carst Peters en zien vrouwe menaars haanden niet kunden pakken, as ze samen um de stamme wolden rekken. De boom stund een hindtie van het Olde Diepie of, tussen aandere olde iekebomen. Het water gaf hum vocht um ieder jaor de mooiste bladties an zien takken te kriegen, tut an het smalste uutindtie toe.