Een heftige off the road rit

1. We kennen een Brits stel dat we in de woestijn hebben ontmoet. Ze reizen de wereld rond met een grote vrachtwagen. We houden contact met ze en het stel is toevallig net gearriveerd in Casablanca. Bij de vrachtwagen drinken we eerst koffie, daarna lunchen we en voordat we het weten is het 16.00 uur. We willen verder reizen, maar besluiten omdat het zo gezellig is toch maar een camping in de buurt op te zoeken omdat we dan ook geen haast hebben. De Britten staan op een beveiligde parkeerplaats, maar wij gaan toch op een camping overnachten. We zijn in de buurt aan het zoeken, maar kunnen niks vinden. Twee motorrijders stoppen met exact dezelfde motorfietsen als die van ons. Ze doen hun helm af en zeggen: ‘wij kennen jullie’. Uuuuh, wij kennen hen niet. Wat blijkt nou? In Marokko is er een groepsapp met eigenaren van de Yamaha Tenere 700, de motor die wij ook hebben. In Marokko zijn daar 33 van geleverd en al deze mensen zitten in een groepsapp. Zij hebben ons in de app meerdere keren voorbij zie komen. We vertellen dat we op zoek zijn naar een camping, maar die is gesloten in verband met corona. We worden uitgenodigd om bij deze mensen te slapen en dat laten we ons geen twee keer zeggen. We komen terecht bij ontzettend leuke gastvrije mensen die wonen in een enorme villa met zwembad en alles erop en eraan. De dag erna maken we met hen en enkele vrienden van het stel een off the road rit. De meest extreme rit die we tot nu toe gereden hebben. De ene valpartij na de andere, gebroken sturen, kapotte spiegels. We weten niet wat er allemaal kapotgaat, maar het is heftig. Soms hebben we een sleepkabel nodig om elkaar door de blubber te trekken. Die van ons bleven gelukkig heel. Ook nog leuk: bij de rijders zitten ook twee vrouwen. Het is de eerste keer dat we vrouwelijke Marokkaanse motorrijders tegenkomen. Ze zijn wel beginners en het is erg extreem dat ze als een van de eerste off road ritten deze route rijden, maar gaaf was het wel. Ze doen in ieder geval ervaring op.

70 nieuwe vrienden

2. We overnachten in een geweldig nationaal park met prachtige routes. We doen rustig aan, nemen eerst een bak koffie en wandelen een stuk. Het is vrijdag, dus couscous-dag. Een Marokkaanse traditie waar we graag aan mee doen. Rond de middag rijden we verder om een stad op te zoeken. We rijden langs een plek waar we in een keer tientallen motorfietsen zien staan. Niet de eerste de beste ook. BMW’s, Goldwings, Harley Davidsons. Die van ons zijn daar bromfietsjes bij. We zetten de onze neer en zien een groep van 70 motorrijders zitten. Als motorrijder heb je snel aanspraak. Helemaal omdat we natuurlijk toeristen zijn en ze die amper zien omdat alle grenzen dicht zijn in verband met corona. We raken aan de praat en een van de motorrijders praat vloeiend Vlaams, inclusief zachte g. Ze vragen ons wat ons plan is en we leggen alles uit. Ze nodigen ons uit om met ze mee te rijden en om daarna mee te gaan naar Casablanca. We gaan op de uitnodiging in en het is hartstikke gezellig. Dat weekend maken we een mooie rondrit en daarna gaan we richting de grote stad. We mogen logeren bij een van de motorrijders die een groot appartement heeft in het centrum van de stad. We blijven een paar dagen en hebben het druk. We worden overal uitgenodigd voor koffie, thee, lunch of diner en mogen een kijkje nemen in verschillende motorgarages in de stad. We hebben 70 nieuwe vrienden en dat merken we. We kennen Casablanca nu op ons duimpje.

Visum en de grenzen

3. We zitten nog steeds in Marokko en dat is niet volgens plan. We zitten hier eigenlijk vast want de grenzen zijn wegens het coronavirus gesloten. Het is gelukkig geen straf, maar omdat we hier langer dan drie maanden verblijven, moeten we een visum regelen. Via social media zijn we in contact gekomen met een Nederlandse motorrijder die vloeiend Frans spreekt en ons met het visum wil helpen. Het is enorm veel papierwerk. We wachten nu op de uitslag en dat kan nog wel even duren. We zijn verder gaan reizen, ondanks dat we moeten wachten en ondertussen zien we ontzettend veel van het prachtige Marokko. Wat we gaan doen als de grenzen gesloten blijven weten we niet. Er zijn meerdere opties en we zijn ook aan het kijken, maar het heeft nu nog geen haast. We hopen dat we straks de grens met Mauretanië over kunnen en dat we volgende keer kunnen melden dat wij in Senegal zitten, een klein stukje dichterbij Kaapstad. We hebben ondertussen al meer gezien van Marokko dan menig Marokkaan.

Toerist spelen bij de waterval van Ouzoud

4. We zitten in het Atlasgebergte gaan naar de andere kant om de grootste waterval van Marokko te bewonderen: de waterval van Ouzoud. We moeten toch even de toerist uithangen. Waar we niet aan denken is dat het zaterdag is. We komen er aan en de parkeerplaats staat helemaal vol. Mensen uit de grote steden gaan ook een weekend weg. Het is het drukste punt wat we tot nu toe gehad hebben en gelukkig is het allemaal buiten. De waterval is prachtig. Het is enorm, het water klettert vanaf 110 meter hoogte naar beneden. Het gebied is daar prachtig en we maken een mooie wandeling zodat we op een plateau terechtkomen waar je prachtig uitzicht hebt. Ook zien we daar allemaal aapjes. Een geweldige plek, die we niet snel vergeten.

Slapen op de bergpas

5. We zaten het eerste gedeelte tijdens onze reis in Marokko voornamelijk in de woestijn, de laatste maand zijn we veel in de bergen. De klim naar de hoogste berg destijds smaakt naar meer. We besluiten het Atlasgebergte te verkennen. De dag dat we daarmee beginnen krijgen we meteen het deksel op de neus. We rijden een bergpas op en ter hoogte van 2000 meter trekt de hemel dicht en begint het te sneeuwen. Steeds harder. Een klein beetje sneeuw kan geen kwaad, maar uiteindelijk komen we vast te zitten. Er ligt ondertussen 20 centimeter sneeuw. Gelukkig is het in Marokko goed geregeld als het gaat om sneeuw schuiven, want al het transport moet over de bergpas. Iedereen wacht rustig en er staat ook zo’n typisch busje met mensen erin en geiten boven op het dak. De mensen die met ons staan te wachten, spreken geen woord Frans, Engels of Arabisch Frans of Engels en wij spreken geen Arabisch. We besluiten daarom om om te keren en de volgende dag de route te hervatten. Een goede keus, want de lucht is de dag erna strakblauw en alle sneeuw is net weggeschoven. Het is winterwonderland, met sneeuwduinen van ruim een meter naast ons. Geweldig. En hoe lang die mensen hebben gewacht op de berg? Dat weten we niet. Waarschijnlijk hebben ze er overnacht, de Marokkanen kennende. Die zijn zo relaxed en maken zich niet zo druk.