Slot van theaterdrieluik ADAK wordt theatrale reis van kamp naar Molukse woonwijk

O, wat hebben ze er zin in. De acteurs en de theatermakers. Twee keer werd het uitgesteld door corona en daarna nog een keertje vanwege te weinig voorbereidingstijd. Nu is het eindelijk zover: de derde voorstelling van Aan de andere kant (ADAK) gaat op 31 mei in première.

ADAK schetst in drie voorstellingen de complexe geschiedenis van de Moluks-Nederlandse bevolking: Een tijdelijk verblijf (2018) was de eerste en Buitenspel (2019) de tweede. Het slotstuk van het theaterdrieluik heet East Side Story. Volgens Pieter Stellingwerf, een van de artistiek leiders, is het geïnspireerd op West Side Story (een verhaal over twee rivaliserende bendes in New York) en het welbekende klassieke liefdesverhaal Romeo en Julia.

Verboden liefde en rivaliserende bendes

Tjally (Roger Goudsmit) en Ina (Chaya Pattiapon) wonen allebei in Schattenberg, zoals Kamp Westerbork werd genoemd in de tijd dat hier Molukkers woonden. Ze worden verliefd, maar hun vaders zijn het daar niet mee eens. Als Tjally en zijn familie naar Bovensmilde verhuizen, lijkt de rust wedergekeerd. Dan verhuist ook Ina met haar vader naar het dorp. Alsof die verboden liefde nog niet genoeg is, zijn er ook spanningen tussen de Molukse jongeren die in Bovensmilde terecht zijn gekomen en de Nederlandse jongeren die daar al woonden.

Centraal in de voorstelling staat de frietkraam van Melle (Bas Keijzer) en zijn zoon (Nick Kamerling). ,,De frietkraam is terug in Drenthe’’, zegt Stellingwerf enthousiast. ,,Dit is de kraam die vroeger altijd in Diever stond. Hij stond ergens weg te roesten. Kees (Botman, de andere artistiek leider) heeft ‘m op de kop getikt.’’

Op zich is dit al meer dan genoeg verhaal voor een flinke theaterproductie. Maar omdat het de laatste voorstelling van het drieluik is, pakken de makers het grootser aan. Met een bus (liefhebbers kunnen ook met de fiets) reist het publiek langs drie verschillende locaties. ,,Zo bestaat de crew dit keer uit zo’n 200 mensen’’, zegt Miranda Bolhuis. Zij is verantwoordelijk voor de overkoepelende productie.

Drie locaties

De start is bij Herinneringscentrum Westerbork, waar delen van het toenmalige Schattenberg worden opgebouwd, zoals de school, de kerk en het badhuis. Hier spelen acteurs verschillende scènes. Dan brengt de bus bezoekers naar een festivalterrein nabij Westerbork, waar muziek en eten is. Locatie drie is de Molukse wijk in Bovensmilde waar de afsluitende theatervoorstelling te zien is. ,,Daar hebben we het ons wel een beetje moeilijk mee gemaakt’’, zegt Stellingwerf. ,,Want dat betekent dat het hele dorp er bezwaar tegen kan maken. Maar we hopen dat Bovensmilde mee wil doen.’’

Chaya Pattiapon, de actrice die een van de hoofdrollen vertolkt, heeft pas vorige week ontdekt dat haar opa een winkeltje had op Schattenberg. ,,Ik ben Indisch en Moluks, maar ik ben met weinig verhalen over vroeger opgevoed. Dit is voor mij een ontdekkingsreis’’, zegt ze geëmotioneerd. ,,Dit zijn de verhalen die nooit zijn verteld.’’ Ook bij Roger Goudsmit, die ook in de twee andere stukken speelde, schieten de tranen in de ogen. ,,We zijn er.’’